فعالیت فیبرهای گاما در وضعیت استراحت و هنگام کشش های فازیک و تونیک در دوک عضلانی دم rat

سابقه و هدف: دوک عضلانی اساسا به وسیله فیبرهای عصبی گاما عصب دهی می شوند. فیبرهای گاما براساس نوع عملشان به دو گروه تونیک و فاز یک تقسیم گردیده و عقیده بر این است که گامای فازیک به تمام انواع فیبرهای دوک عضلانی عصب می دهند در حالیکه نوع تونیک آن فقط به فیبرهای عضلانی تونیک و فاز یک نوع دوم عصب می دهند. هدف از انجام این کار تحقیقی مطالعه فعالیت موتونرون های گاما در هنگام استراحت و در حین کشش های فازیک و تونیک در فیبرهای دوک عضلانی و سپس نحوه اثرگذاری آنها بر فیبرهای حسی این رسپتور کینتیک بود. زیرا آگاهی هرچه بیشتر در این زمینه از مکانیسم های فیزیولوژیک اعمال فیبرهای گاما، آوران ها و نحوه کنترل آنها، کمک شایانی در کنترل بیماران مبتلا به حرکات غیرارادی و دیستونیک خواهد کرد.مواد و روش ها: در این مطالعه از پانزده سرموش نر نرمال sprague-dawely با میانگین وزن 500 گرم و محلول داروی بیهوشی اورتان (30 g/100 ml) با دوز 170 mg/100 g وزن بدن موش با تزریق i.p. استفاده گردید. برای بررسی این فیبرهای عصبی iaminectomy در ناحیه کمری- خاجی lumbosacral صورت گرفت.نتایج: هنگام تحریک شدید گوش خارجی در موش های تحت بیهوشی عمیق، فعالیت فیبرهای گاما افزایش یافته و فیبرهای آوران دوک را تحت تاثیر قرار داده بطوری که فیبر la فعالیت بیشتری در قیاس با فیبرهای گروه ll آوران نشان دادند. با ایجاد کشش در دوک های عضلانی ابتدا فعالیت فیبرهای عصبی گاما مهار و پس از رهائی از کشش های فازیک و تونیک فیبرهای گاما فعال شدند. در نوع کشش فازیک فعالیت آورانهای la دوک عضلانی زیادتر و محسوس تر از فیبرهای گروه ll آوران بود درحالیکه در کشش تونیک دامنه دپولاریزه la کوتاه شده ولی بهرحال دو نوع فیبر حسی فعالند.استنتاج: به دنبال فعالیت موتونرون های گاما، فیبرهای آوران دوک عضلانی در همان سگمان نخاعی و حتی یکی یا دو سگمان بالاتر افزایش دامنه دپولاریزه را نشان دادند بطوری که همواره فعالیت فیبرهای دوک عضلانی متناوبا با زمان نوسان داشتند. به هرحال هر دو نوع فیبر آوران به وسیله حلقه گاما کنترل می شدند، گاما تحت کنترل هسته های حرکتی اعصاب مرکزی بوده و در وضعیت سکون مداوم فعالیتla محسوس نبود.